Hoe noem je jezelf eigenlijk?
Ik heb verschillende benamingen. De officiële functienaam is Psycho Sociaal Therapeut. Maar ook werk ik als NLP Counselor, EMDR-therapeut en als Bedrijfsmaatschappelijk Werker, Acceptatie & Commitment Therapie -therapeut & trainer. Dus ik heb eigenlijk een positioneringsprobleem. Eigenlijk kun je zeggen dat therapeutische coaching of bedrijfscounseling de meeste lading dekt.
Coaching gaat meer over het verbeteren van vaardigheden en gedrag. Ik doe daarbij ook therapeutische behandeling. Dat is tegelijkertijd ook onderscheidend ten opzichte van vele coaches.
De afgelopen 20 jaar heb ik ook veel training van het NCOI verzorgd: Persoonlijke Groei & Uitstraling, Assertiviteitstrainingen, Vergaderingstechnieken, Onderhandelen, Presenteren met Durf en Daadkracht, HBO-modules verzuimbegeleiding, enzovoorts.
Binnen mijn eigen bedrijf, Masters at Work, word ik dagelijks gevraagd om medewerkers te begeleiden in hun persoonlijke vraagstukken. Het hoofddoel is verzuim voorkomen of weer opgeladen zijn om te starten met re-integreren na een ziekte periode. Soms vragen bedrijfsartsen wel eens: Wat doe je dan niet? Ik doe geen mediation, bijvoorbeeld. En 3-gesprekken verwijst door naar Arthur Legger | Masters at Work. En relatietherapie-vraagstukken zet ik vaak door naar anderen.
Als ik iemand in mijn kamer heb, dan kijk ik naar de persoon zelf, ook al word ik betaald vanuit de werkgever. Samen met de medewerker bespreken we een persoonlijk leenlijn en een leerdoel. Vervolgens gaan we daarmee aan de slag, waarbij we verschillende methoden en technieken kunnen inzetten, om de coachee te ondersteunen in zijn of haar ontwikkeling.
Ik krijg mensen met spanningsklachten die werk- of privé gerelateerd zijn. Ik zie een mens voor me waarbij er iets stagneert of dat er een probleem is, emotionele pijn of een vraagstuk. We gaan de crux achterhalen waar we een passende interventie mee doen. Het werkt als een klein steentje in het water, met veel (neven)effect. Dat is wat ik beoog. Wat ik daarin belangrijk vind is dat mensen een hulpvraag hebben, emotioneel lijden hebben (want zonder lijden is er geen wens tot verandering) en er moet een noodzaak zijn om te willen veranderen of om stappen te maken en als laatste moet je bereid zijn om buiten je eigen comfort zone te gaan. Bijvoorbeeld: als je altijd JA zegt en als je opeens NEE gaat zeggen, dan kun je een tegenwerking of negatieve feedback vanuit de omgeving verwachten. De vraag is dan: Ben je daartoe bereid om dat aan te gaan? Ik sta naast je, dat is geen punt. Daarbij komt ook dat ik ons zie als een team. En dat ik daarmee ook het mandaat heb om als teamgenoot te functioneren. Reflectie is nog een belangrijke voorwaarden voor coaching of therapie. En als je dit niet kunt, kun je het wellicht leren.
Hoe meer pijn hoe meer noodzaak. Maar mensen willen vaak bijvoorbeeld ontspanning, maar ze willen er dan weinig voor doen.
Hoe los je dat op? Dan vraag ik: de strategie die je nu hebt, wat is daarvan op de korte termijn het gevolg en wat is het gevolg op de langere termijn? Wat zijn de doodlopende weggetjes? En wat is de functie van het gedrag? Ergens in dat gebied, zie je dat het een doodlopende weg is, ben je dan bereid om niet linksaf te slaan, maar rechtsaf. Links ken je wel. Wat levert rechtsaf je eigenlijk op? Wat gebeurt er als je minder aan verwachtingen van een ander voldoet, bijvoorbeeld? Ik werk daarbij graag met de persoonlijke waarden van iemand: zelfacceptatie, energie, er zijn, harmonie en leg de tweestrijd daarbij bloot. Daar waar het wringt, is het de keuze van de ander welke route je gaat nemen. En hoe kan ik dat het beste doen.
Hoe past EMDR hierin?
Het gesprek heeft vaak een vorm, een manier om van a naar b te komen. Vormen kunnen zijn: poppetjes op de tafel, EMDR-klikjes, filmpjes, metaforen, matjes op de vloer, etc. De cliënt werkt met de inhoud en ik houd me bezig met vorm en het proces. Ik probeer daarbij zo min mogelijk met de inhoud bezig te zijn. Samen bespreken we wat er dan opvalt of waar de patronen liggen. Het is dus geen standaardrepertoire! Ik werk vraaggericht en niet volgens protocollen. Dat beteken dat het soms lijkt alsof we alle kanten opgaan, maar er is altijd een hele dikke rode draad waarlangs we werken. En ergens komt de vraag wat wil je er dan mee? En wat is dan redelijk om in 8 sessies te doen? Ik werk op verrichting en ga niet lopen ‘klussen’. Als we in 6 keer ‘klaar’ zijn dan stoppen we ook. Soms is er een verlenging van 3 of 4 sessies. Of ik verwijs mensen door naar de reguliere zorg. Maar die reguliere zorg heeft vaak een lange wachtlijst. Wij doen dan samen het ‘voorwerk’ totdat de medewerker bij de reguliere zorg terecht kan. Dat geeft vaak veel verlichting en zelfs al hervatting van werk.
Mensen willen altijd ‘ergens van af’. Van bepaalde gevoelens of gedachten die lastig zijn. Of van emoties, zoals angsten of boosheid. Eigenlijk kun je nergens vanaf komen, omdat deze zaken in jouw verschijnen. En je geen invloed hebt om je gedachten kwijt te raken. Hoogstens kun je zeggen dat je ‘aankomt’, jouw gevoelens toelaat en dat het dan ontvouwt in iets anders. Dus angst of verdriet of schaamte toelaten, zodat het zich kan ontvouwen. Gevoelens willen alleen maar gevoeld worden, meer niet. Als je ernaar toe gaat, dan kun je ontdekken wat er achter het gedrag van uitstellen bijvoorbeeld of schaamte zit. Dit zijn altijd bijzondere magische sessies om te begeleiden.
Alles met veel emotie en stress, kun je al iets doen met EMDR. Ik doe doe EMDR sinds 2006 elke dag, bijna de hele dag. Dat betekent dat ik EMDR inzet bij cliënten met een ‘vol hoofd’, bij stress- en burn-out klachten, ik doe er Mindfulness oefeningen mee, of defusie-technieken om bepaalde kerngedachten (zoals ik kan het niet/ik ben zwak/ik faal) te kraken of losser te maken in je hoofd. Hierdoor heb je er minder last van. Ik combineer EMDR met ACT interventies, Mindfullness, Oplossingsgericht Coachen, Focussing en NLP-technieken. EMDR is een heel krachtige interventie om mensen bij hun gevoel te laten komen, in hun lijf, en vanuit daar aan te komen en vanuit daar komt er een nieuwe intrinsieke beweging. Het is een wonderlijk proces, wat ik mag begeleiden.
Hoe succesvol ben je eigenlijk?
Hoe wil je dat staven? Wat is het doel? Als het werkhervatting tijdens re-integratie is, dan is meer dan 75% van het doel van behaald. Hoe mensen het traject ervaren is een 4.7 (op een schaal van 5 sterren).
Je hebt een methode ontwikkeld: EMDR met andere eclectische therapeutische interventies en coachvormen. De beste methode pakken uit de bestaande technieken en methoden: eclecticisme. Hoe succesvol ben je daarin om mensen zichzelf te laten ontwikkelen en in beweging te krijgen?
Soms is de diepgang een “besluit” tot echt het verwerken van traumatische ervaringen in de jeugd. We bespreken alleen de jeugd als dit echt toegevoegde waarde heeft. Cliënten willen vaak niet hun hele jeugd gefileerd zien. Dat ‘weet’ je veel, maar je hebt geen enkel handvat over hoe je je in het hier-en-nu staande moet houden in je leven. Met andere woorden, de zelfredzaamheid is een belangrijke vaardigheid om te leren aanspreken in jezelf.